ANOHNI - Hopelessness
ANOHNI - Hopelessness (2016) Rough Trade
- „Drone Bomb Me“
- „4 Degrees“
- „Watch Me“
- „Execution“
- „I Don't Love You Anymore“
- „Obama“
- „Violent Men“
- „Why Did You Separate Me from the Earth?“
- „Crisis“
- „Hopelessness"“
- „Marrow“
Krytycy muzyczni obwołali krążek "Hopelessness" najwybitniejszym albumem z popularną muzyką elektroniczną wydanym w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Dużo ciepłych słów popłynęło pod adresem producentów albumu: Daniela Lopatina znanego bardziej jako Oneohtrix Point Never oraz Rossa Bircharda, kryjącego się pod pseudonimem Hudson Mohawke. Dziennikarze jasno i wyraźnie stwierdzili, że udało im się poskromić wybitną osobistość muzyczną, jaką jest bez wątpienia autorka płyty "Hopelessness" – ANOHNI.
Przede wszystkim, aby zrozumieć fenomen tej płyty należy poznać ANOHNI. Artystka urodziła się w miejscowości Chichester w Wielkiej Brytanii w 1971 roku jako Antony Hegarty. Piosenkarka już w dzieciństwie miała problemy z tożsamością płciową i czuła się jak wyrzutek społeczny. Dużo zmieniło się dzięki ogromnemu sukcesowi brytyjskiej grupy Culture Club, kierowanej przez zniewieściałego wokalistę irlandzkiego pochodzenia George'a O'Dowda, znanego bardziej jako Boy George. Wspomniany artysta w latach 80. zazwyczaj miał na twarzy ostry makijaż, ubrany był w sukienkę, natomiast jego głowę zdobiły dreadlocki. Gdy ludzie go po raz pierwszy widzieli tę dziwną postać przeważnie przecierali oczy ze zdumienia. Nie inaczej było z Antonym Hegartym, aczkolwiek młody chłopak w przeciwieństwie do wielu jego rówieśników, którzy widzieli w O'Dowdzie błazna poczuł, że Boy George jest mu bliski. Odkrył pomiędzy nim a sobą paralelizm, ale prawdziwa natura Hegarty'ego ujrzała światło dzienne dopiero po przeprowadzce do Nowego Jorku w 1990 roku. Nie jest to nic dziwnego, ponieważ to miasto jest od lat Mekką intelektualistów, awangardowych artystów oraz osób trans-płciowych.
Muzyk utworzył formację Antony and the Johnsons w 1998 roku, która swój pierwszy album zatytułowany po prostu "Antony and the Johnsons" wydała w 2000 roku w wytwórni Durtro, należącej do legendy brytyjskiego folku Davida Tibeta. Ten piękny album zawierający kameralnie zaaranżowane piosenki utrzymane w stylu barokowego popu zrobił wrażenie na wszystkich wrażliwych osobach, które go usłyszały. Jedną z nich był legendarny muzyk Lou Reed, który zaprosił Antony'ego do studia nagraniowego, aby mu pomógł w pracy nad płytą "The Raven".
Prawdziwy sukces przyszedł jednak wraz z premierą drugiej płyty zespołu "I Am a Bird Now" z 2005 roku. Wspomniany album zawierał skromne, aczkolwiek bogato zaaranżowane piosenki art-popowe. Swój drobny udział w powstaniu krążka mieli mentorzy artysty: Lou Reed oraz Boy George. "I Am a Bird Now" został nagrodzony nagrodą Mercury i do dnia dzisiejszego sprzedał się w ponad 200 tysiącach egzemplarzy w samej tylko Wielkiej Brytanii. Kolejne wydawnictwa zespołu Antony and the Johnsons były po części odcinaniem kuponów od poprzednich dokonań grupy. Według dziennikarzy nie były to płyty złe, aczkolwiek brakowało im elementu zaskoczenia, czegoś ekstra co wzbudziłoby zainteresowanie większej ilości słuchaczy. Najprawdopodobniej to było przyczyną całkowitej zmiany stylu przez Antony'ego, który już jako kobieta - ANOHNI wydał album "Hopelessness".
Najnowsza propozycja ANOHNI jest albumem wypełnionym przebojowymi piosenkami w stylu będącym mieszkanką elektro-popu, synthpopu oraz muzyki eksperymentalnej. Jednak pierwszy solowy krążek artystki jest wypadkową trzech różnych wizji muzyki, ponieważ wkład Daniela Lopatina oraz Rossa Bircharda w ten krążek był ogromny.
Przemiana artysty jest kompletna do granic możliwości. ANOHNI śpiewa bowiem na płycie "Hopelessness" o globalnym ociepleniu oraz o prezydenturze Baracka Obamy, co słuchacze pamiętający wrażliwego młodzieńca śpiewającego w piosence "Hope There's Someone" wersy typu:
"Ufam, że znajdzie się ktoś
Kto się mną zajmie
Po śmierci, gdy odejdę"
mogą przyjąć z niedowierzaniem. Wszystko bierze się z tego, że o ile Antony aka ANOHNI był zawsze osobą trans-płciową i chętnie angażował się w różne eksperymenty muzyczne to zaangażowanie politycznie artystki może zadziwiać.
"Hopelessness" jest na pewno propozycją dla wszystkich słuchaczy uwielbiających ambitną muzykę popularną, wyróżnioną dodatkowo nominacją do nagrody Mercury dla najlepszego brytyjskiego albumu ostatniego roku. Bez dwóch zdań każdy kto się interesuje popkulturą musi ten krążek przesłuchać.
Jeżeli zainteresowała Cię muzyka na płycie ANOHNI - "Hopelessness" koniecznie sprawdź wykonawców poniżej
Komentarze
Prześlij komentarz