Popmusik-Strona o muzyce popularnej

Marilyn Manson był jednym z najlepszych i najciekawszych zespołów rockowych przełomu wieków. Płyty "Antichrist Superstar" z 1996 roku i "Mechanical Animals" z 1998 roku to na dzień dzisiejszy klasyka alternatywnego, rockowego grania. Parę nagrań z krążka "Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death)" z 2000 roku też jest niczego sobie. Ale na poziomie wspomnianego "Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death)" coś zaczęło się psuć w kapeli. Członkowie grupy zaczęli kłócić się między sobą, nie mogli dojść do konsensusu - efektem tego było odejście z zespołu kompozytora i basisty Jeordie'go White'a (Twiggy'ego Ramireza) w dużej mierze odpowiedzialnego za muzykę zawartą na najlepszych płytach Marilyn Manson. Kolejne krążki formacji, mimo tego że były raczej udane i nawiązywały w pewien sposób do najlepszych dokonań grupy nie prezentowały się tak okazale. W trakcie prac nad 7. studyjnym krążkiem Marilyn Manson do zespołu ponownie

Marilyn Manson był jednym z najlepszych i najciekawszych zespołów rockowych przełomu wieków. Płyty "Antichrist Superstar" z 1996 roku i "Mechanical Animals" z 1998 roku to na dzień dzisiejszy klasyka alternatywnego, rockowego grania. Parę nagrań z krążka "Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death)" z 2000 roku też jest niczego sobie. Ale na poziomie wspomnianego "Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death)" coś zaczęło się psuć w kapeli. Członkowie grupy zaczęli kłócić się między sobą, nie mogli dojść do konsensusu - efektem tego było odejście z zespołu kompozytora i basisty Jeordie'go White'a (Twiggy'ego Ramireza) w dużej mierze odpowiedzialnego za muzykę zawartą na najlepszych płytach Marilyn Manson. Kolejne krążki formacji, mimo tego że były raczej udane i nawiązywały w pewien sposób do najlepszych dokonań grupy nie prezentowały się tak okazale. W trakcie prac nad 7. studyjnym krążkiem Marilyn Manson do zespołu ponownie

"Wait for Me" Moby'ego jest kolejną średnią płytą która ukazała się w tym roku. Moje pierwsze odczucia względem nowego dzieła Amerykanina były jednak zupełnie inne. Przede wszystkim spodobała mi się okładka. Znajduje się na niej rysunek, kojarzący się mimowolnie z obrazkami Antoine'a de Saint-Exupéry'ego ilustrującymi "Małego Księcia". Podobne obrazki, aczkolwiek bardziej kolorowe występują też w klipie do utworu "Why Does My Heart Feel So Bad?" z płyty "Play" z 1999 roku. Gdy po raz pierwszy ujrzałem okładkę nowej płyty Moby’ego zacząłem się zastanawiać czy artysta nie powrócił do estetyki znanej ze swojego najpopularniejszego krążka. Przeczucie mnie nie myliło. Moby nawiązał na "Wait for Me" do spokojniejszej części "Play", czyli między innymi do takich utworów jak wspomniany "Why Does My Heart Feel So Bad?", "Natural Blues" czy "Porcelain", będących notabene największymi hitami Nowo

"Wait for Me" Moby'ego jest kolejną średnią płytą która ukazała się w tym roku. Moje pierwsze odczucia względem nowego dzieła Amerykanina były jednak zupełnie inne. Przede wszystkim spodobała mi się okładka. Znajduje się na niej rysunek, kojarzący się mimowolnie z obrazkami Antoine'a de Saint-Exupéry'ego ilustrującymi "Małego Księcia". Podobne obrazki, aczkolwiek bardziej kolorowe występują też w klipie do utworu "Why Does My Heart Feel So Bad?" z płyty "Play" z 1999 roku. Gdy po raz pierwszy ujrzałem okładkę nowej płyty Moby’ego zacząłem się zastanawiać czy artysta nie powrócił do estetyki znanej ze swojego najpopularniejszego krążka. Przeczucie mnie nie myliło. Moby nawiązał na "Wait for Me" do spokojniejszej części "Play", czyli między innymi do takich utworów jak wspomniany "Why Does My Heart Feel So Bad?", "Natural Blues" czy "Porcelain", będących notabene największymi hitami Nowo

W tym roku artyści sypią nowymi pomysłami jak z rękawa. W tym morzu mniej i bardziej udanych wydawnictw warto zwrócić uwagę na reedycję jednej z najważniejszych płyt lat 70. "Histoire de Melody Nelson" Serge'a Gainsbourg'a. Album ukazał się w 1971 roku. Był ważnym wydarzeniem na rynku muzycznym, jednak nie osiągnął większego sukcesu komercyjnego. Nie ma się jednak czemu dziwić. 1971 rok obrodził niesamowicie jeżeli chodzi o wielkie krążki studyjne. Na rynku ukazały się między innymi tak ważne płyty jak: "Hunky Dory" Davida Bowiego, "Tapestry" Carole King, "Sticky Fingers" The Rolling Stones czy "IV" Led Zeppelin. Album zbuntowanego Francuza przeszedł w cieniu wydawnictw bardziej znanych wykonawców. W tym roku jest podobnie. Reedycja "Histoire de Melody Nelson" przeszła na świecie bez większego echa, mimo świetnych recenzji od Pitchfork Media i Tiny Mix Tapes. Szkoda, tym bardziej, że jak na razie żaden artysta nie nagr

W tym roku artyści sypią nowymi pomysłami jak z rękawa. W tym morzu mniej i bardziej udanych wydawnictw warto zwrócić uwagę na reedycję jednej z najważniejszych płyt lat 70. "Histoire de Melody Nelson" Serge'a Gainsbourg'a. Album ukazał się w 1971 roku. Był ważnym wydarzeniem na rynku muzycznym, jednak nie osiągnął większego sukcesu komercyjnego. Nie ma się jednak czemu dziwić. 1971 rok obrodził niesamowicie jeżeli chodzi o wielkie krążki studyjne. Na rynku ukazały się między innymi tak ważne płyty jak: "Hunky Dory" Davida Bowiego, "Tapestry" Carole King, "Sticky Fingers" The Rolling Stones czy "IV" Led Zeppelin. Album zbuntowanego Francuza przeszedł w cieniu wydawnictw bardziej znanych wykonawców. W tym roku jest podobnie. Reedycja "Histoire de Melody Nelson" przeszła na świecie bez większego echa, mimo świetnych recenzji od Pitchfork Media i Tiny Mix Tapes. Szkoda, tym bardziej, że jak na razie żaden artysta nie nagr

Od śmierci Michaela Jacksona minęły już 2 tygodnie, jednak świat nie przestaje  emocjonować się tym wydarzeniem. Codziennie pojawiają się w prasie ciekawe artykuły odnoszące się do odejścia legendy muzyki rozrywkowej. Niezwykle interesujący i mądry tekst autorstwa Jacka Cieślaka " Zjadanie bogów ", ukazał się niedawno w "Rzeczpospolitej". Autor ukuł w nich wiele ciekawych tez, między innymi taką, że show-biznes jest zabójczy dla gwiazd, z czym nie trudno się zgodzić, znając biografie największych gwiazd muzyki popularnej. Ale autor przemycił też w artykule tezę, że Jackson był bezmyślnym geniuszem tańca i miłą, sympatyczną maskotką z którą nie wiązała się żadna wartość popkultury. Z tym stwierdzeniem już się zgodzić nie mogę. Oczywiście Michael Jackson poruszał się genialne na scenie. Gdy zaprezentował " księżycowy chód " w programie Motown 25: Yesterday, Today, Forever w 1983 roku widzowie padli z wrażenia. Ale Jackson nie był głupawą, tańczącą kukłą, któ

Mimo że od śmierci Michaela Jacksona minęły już 2 tygodnie świat nie może przestać się emocjonować tym wydarzeniem. Codziennie pojawiają się w prasie ciekawe artykuły odnoszące się do odejścia legendy muzyki rozrywkowej. Niezwykle interesujący i mądry tekst autorstwa Jacka Cieślaka " Zjadanie bogów ", ukazał się niedawno w "Rzeczpospolitej". Autor ukuł w nich wiele ciekawych tez, między innymi taką, że show-biznes jest zabójczy dla gwiazd , z czym nie trudno się zgodzić, znając biografie największych gwiazd muzyki popularnej. Ale autor przemycił też w artykule tezę, że Jackson był bezmyślnym geniuszem tańca i miłą, sympatyczną maskotką z którą nie wiązała się żadna wartość popkultury . Z tym stwierdzeniem już się zgodzić nie mogę. Oczywiście Michael Jackson poruszał się genialne na scenie. Gdy zaprezentował " księżycowy chód " w programie Motown 25: Yesterday, Today, Forever w 1983 roku widzowie padli z wrażenia. Ale Jackson nie był głupawą, tańczącą kuk

Grizzly Bear - Veckatimest  01. Southern Point – 5:02 02. Two Weeks – 4:03 03. All We Ask – 5:21 04. Fine for Now – 5:31 05. Cheerleader – 4:54 06. Dory – 4:26 07. Ready, Able – 4:17 08. About Face – 3:21 09. Hold Still – 2:24 10. While You Wait for the Others – 4:29 11. I Live with You – 4:57 12. Foreground – 3:35 Zdecydowana większość recenzentów za najważniejsze muzyczne premiery pierwszej połowy 2009 roku uznaje trzy płyty, nagrane przez kapele nowojorskie: "Merriweather Post Pavilion" Animal Collective, "It's Blitz!" Yeah Yeah Yeahs oraz "Veckatimest" Grizzly Bear. Jednak nie należy zestawiać ze sobą tych albumów. Animal Collective zaprezentowali słuchaczom syntetyczną psychodelię. Yeah Yeah Yeahs przebojowe, w głównej mierze popowe dzieło (notabene warto obejrzeć nowy teledysk grupy do utworu "Heads Will Roll", który z racji tego co można w nim zobaczyć stał się mimowolnym hołdem dla zmarłego niedawno Michaela Jacksona). Zespół Grizzly

Grizzly Bear - Veckatimest  01. Southern Point – 5:02    02. Two Weeks – 4:03    03. All We Ask – 5:21    04. Fine for Now – 5:31     05. Cheerleader – 4:54     06. Dory – 4:26     07. Ready, Able – 4:17     08. About Face – 3:21    09. Hold Still – 2:24     10. While You Wait for the Others – 4:29    11. I Live with You – 4:57     12. Foreground – 3:35 Zdecydowana większość recenzentów za najważniejsze muzyczne premiery pierwszej połowy 2009 roku uznaje trzy płyty, nagrane przez kapele nowojorskie: "Merriweather Post Pavilion" Animal Collective, "It's Blitz!" Yeah Yeah Yeahs oraz "Veckatimest" Grizzly Bear. Jednak nie należy zestawiać ze sobą tych albumów. Animal Collective zaprezentowali słuchaczom syntetyczną psychodelię. Yeah Yeah Yeahs przebojowe, w głównej mierze popowe dzieło (notabene warto obejrzeć nowy teledysk grupy do utworu "Heads Will Roll", który z racji tego co można w nim zobaczyć stał się mimowolnym hołdem dla zmarłego nieda