Mecano - Mecano
Mecano - Mecano (1982) CBS
- Hoy no me puedo levantar
- No me enseñen la lección
- Perdido en mi habitación
- Cenando en París
- Maquillaje
- Boda en Londres (instrumental).
- Me colé en una fiesta
- Máquina de vapor
- Me voy de casa
- 254.13.26
- El fin del mundo
- Solo soy una persona
Piosenki bardzo popularnego, nowofalowego hiszpańskiego zespołu Mecano są dla większości słuchaczy w Polsce niewiadomą, ale dzięki temu poznawanie grupy będzie dla nich dużą przyjemnością. Kapela powstała we wczesnych latach 80. w Madrycie. Przez cały okres istnienia trzon grupy stanowiły trzy osoby: wokalistka Ana Torroja oraz odpowiadający za muzykę bracia Nacho i José María Cano.
Mecano zadebiutowali w 1982 roku niezwykle interesującym albumem zatytułowanym po prostu "Mecano". Uwagę przyciąga już niezwykle pomysłowa okładka płyty, na której znajduje się tarcza zegarowa. Jednak przykuwająca wzrok okładka albumu jest tylko przystawką do tego co znajduje się w środku.Okazuje się bowiem, że pochodząca ze słoneczej Hiszpanii grupa była w stanie już na samym początku kariery rywalizować jak równy z równym z największymi gwiazdami najważniejszych rynków muzycznych, takimi jak: Blondie, The Bangles, Cocteau Twins, Abba czy Fleetwood Mac.
Album otwiera typowy dla początku lat 80., utrzymany w średnim tempie synthpopowy kawałek "Hoy no me puedo levantar" opowiadający o nieprzyjemnych skutkach mocno zakrapianego weekendu. Ten trzymający w napięciu numer, dający pewnego rodzaju wyobrażenie jak wyglądały swego czasu madryckie hulanki, nie jest najmocniejszym punktem "Mecano", jednak już on daje pewne pojęcie czym była ta kultowa grupa, mająca cechy hiszpańskiej armady. "Hoy no me puedo levantar" posiada świetny, wpadający w ucho refren. Jednak najbardziej zapada w pamięć subtelny i dziewczęcy wokal Any Torroji, który wielu osobom będzie kojarzył się z serialami anime.
Zdecydowanie najciekawszymi utworami z tej zabójczo intrygującej i przebojowej płyty są utwory: "Me colé en una fiesta", "Cenando en París" oraz "Maquillaje". Pierwszy z tych utworów to dynamiczny kawałek, podobny trochę do wspomnianego "Hoy no me puedo levantar". "Cenando en París" to najlepsza ballada na płycie, przypominająca spokojniejsze nagrania The Stranglers z kultowym "Strange Little Girl" na czele. Jednak zdecydowania najbardziej zapadającą w pamięć i najciekawszą piosenką na debiutanckiej płycie Mecano jest wodewilowy numer "Maquillaje". Poświęcony jest on wykonywaniu makijażu i odnosi się on do powierzchowności nowoczesnego społeczeństwa. Bardzo wyrazisty "Maquillaje" ze względu na swoją specyfikę może niektórych słuchaczy irytować, jednak warto go poznać, gdyż jest to jeden z największych hitów zespołu oraz według wielu stron poświęconych językowi hiszpańskiemu doskonały numer do nauki tego języka.
Na pewno album "Mecano" jest pewnego rodzaju ciekawostką, płytą jakby z innego uniwersum, przeznaczoną głównie dla hiszpańskojęzycznej młodzieży, nagraną 35 lat temu. Jednak debiutanckiej płycie Mecano nic z tych rzeczy nie jest w stanie zaszkodzić. "Mecano" to bardzo dobra płyta, której świetnie się słucha!
Komentarze
Prześlij komentarz