Disappears - Pre Language

Disappears__Pre_Language

Pochodząca z Chicago kapela prochu nie wymyśliła, jednak trzeci krążek amerykańskich muzyków indie rockowych "Pre Language" jest jedną z najbardziej melodyjnych i przyjaznych słuchaczom, alternatywnych płyt ostatnich miesięcy.


Grupa powstała w 2008 roku, jednak tworzą ją muzycy niezwykle doświadczeni. Jej mózgiem jest gitarzysta Brian Case, znany z działającej w latach 1995-2004 progresywnej formacji 90 Day Man oraz powstałej w 2001 roku garażowej grupy The Ponys, jednak jej najbardziej rozpoznawalnym członkiem jest bez wątpienia perkusista kultowego nowojorskiego zespołu Sonic Youth.


Muzyka Disappears to energetyczny, wściekły, gitarowy jazgot, zainspirowany dokonaniami The Stooges, The Fall oraz Gang of Four. Wszystkie kawałki z "Pre Language" to prawdziwe punkrockowe petardy, agresywne, narkotyczne, przywołujące lata świetności alternatywnego rocka. Na najnowszej płycie Amerykanów nie znajdziemy numerów, mających szanse zostać hymnami popkultury, jednak takie kawałki jak "Pre Language", "All Gone White" czy "Fear of Darkness" są prawdziwymi rockowymi hiciorami, katapultujące Disappears do grona najważniejszych twórców naszych czasów.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Queen - A Kind of Magic, recenzja 2008

Obraz
Queen - A Kind of Magic (1986) EMI 01. One Vision – 5:11 02. A Kind of Magic – 4:24 03. One Year of Love – 4:28 04. Pain Is So Close to Pleasure – 4:22 05. Friends Will Be Friends – 4:13 06. Who Wants to Live Forever – 5:17 07. Gimme the Prize – 4:35 08. Don't Lose Your Head – 4:38 09. Princes of the Universe – 3:34 W 1986 roku zespół Queen znajdował się u szczytu popularności. Formacja funkcjonowała jako ikona hard rocka z lat 70. oraz gwiazda muzyki pop. Swój sukces w latach 80. grupa zawdzięczała zgrabnym radiowym przebojom oraz wielkim, perfekcyjnie wykonywanym koncertom, takim jak występ w Rio de Janeiro w styczniu 1985 roku, gdzie zespół zagrał przed blisko 200-tysięczną publicznością. Wielkim sukcesem medialnym okazał się także występ na charytatywnym koncercie Live Aid, zorganizowanym przez Boba Geldofa na stadionie Wembley w Londynie 13 lipca 1985 roku. Geldof po usłyszeniu wiązanki największych przebojów Queen ogłosił ich koncert najlepszym występem wieczoru. Nic dziwneg
Czytaj więcej

DJ Khaled - Grateful

Obraz
DJ Khaled - Grateful (2017) We the Best, Epic 1 01. (Intro) I'm So Grateful (featuring Sizzla) – 4:58 02. Shining (featuring Beyoncé & Jay Z) – 4:44 03. To the Max (featuring Drake) – 3:13 04. Wild Thoughts (featuring Rihanna & Bryson Tiller) – 3:24 05. I'm the One (featuring Justin Bieber, Quavo, Chance the Rapper & Lil Wayne) – 4:48 06. On Everything (featuring Travis Scott, Rick Ross & Big Sean) – 3:53 07.  It's Secured (featuring Nas & Travis Scott) – 3:39 08. Interlude (Hallelujah) (interpretato da Betty Wright) – 0:52 09. Nobody (featuring Alicia Keys & Nicki Minaj) – 4:31 10. I Love You So Much (featuring Chance the Rapper) – 4:50 11. Don't Quit (con Calvin Harris featuring Travis Scott & Jeremih) – 3:49 2 12. I Can't Even Lie (featuring Future & Nicki Minaj) – 4:01 13. Down for Life (featuring PartyNextDoor, Future, Travis Scott, Rick Ross & Kodak Black) – 5:00 14. Major Bag Alert (featuring Migos) – 4:57 15. Good Man
Czytaj więcej

Pożegnanie bloxa

Obraz
29 kwietnia 2019 Blox.pl zostanie zamknięty! To jest koniec pewnego pięknego rozdziału w polskim Internecie, który miałem szczęście współtworzyć wraz z innymi autorami.Notabene Blox powinien otrzymać nagrodę Outstanding Contribution to Polish Internet, gdyby taka nagroda była. :) To dzięki Bloxowi wielu ludzi założyło swoje strony internetowe. Darmowa i łatwa w obsłudze platforma była dobrym rozwiązaniem dla początkujących autorów, którym brakowało determinacji i pomysłów, aby stworzyć swoje miejsce w necie od podstaw. Ta platforma miała swoje mankamenty, takie same jak inne miejsca, gdzie można założyć bezpłatne blogi - brak możliwości zarobku, unikalnej nazwy, mało dostępnych szablonów. Wady i zalety darmowych blogów nie są jednak tematem tego wpisu, więc idę dalej. Świetnie mi się tu blogowało. Na bloxa pisałem po pracy, między zupką a drugim daniem, bez deadlinów. Pisałem o czym chciałem, bez wskazania konkretnych tematów przez szefa (moje teksty o Goo Goo Dolls, Wałach Jagieloński
Czytaj więcej